چهارشنبه 94/6/18
•
6:22 عصر
با تو هیچ وقت از شک نخواهم گفت
از دلم می گویم
دلی که بی حیا
جلو چشمانت برهنه می چرخد
و با هر نگاه تو
وسط چشم خانه‌ی پر اشکم
خنده‌ی شادی سر می دهد
لبخندی بزن تا در افق
همچو خورشید تا همیشه پیدا باشی
می دانی؟
از آن رو نمی خوابم
که با تو هیچ‌گاه شب نمی آید
با تو همیشه روزم
_____________________________
همه راه
اگر آتش و آب باشد
حتی اگر خدا
گل کوچکی در سراب باشد
در مقصدش
تو ایستاده ای
دختر اردیبهشت!
فقط بگو
کجای زمین می رسم به تو؟
"قسمت اول از عباس معروفی قسمت دوم از پونه ایرانی"
از کتاب: نامه های عاشقانه / نشر گردون / 20
MiNaa
•
نظر
